υφαλέκρηγμα

το, Ν

καθένας από τους πλώιμους πόρους που διακόπτουν τη συνέχεια υφαλοταινίας ή βρίσκονται μεταξύ ερμάτων αποτελώντας κίνδυνο για τα πλοία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ύφαλος + έκρηγμα].